Sen gideli tam 1 yıl oldu.. Hatta 1 yıl 3 gün. Ne zaman konuşurken senin adın geçse boğazım düğümlenir, baş parmağım sızlar. Değiştiririm hemen konuyu. Bilirim ki biraz daha konuşursak ağlarım. Seni hatırlamak için konuşmaya da gerek yok aslında. Yemekte sürahiyle bardağa su dolduran birini görmem, tahin helvası yemem, yazlıktan bahsetmem, taksiye binmem ya da babaannemi görmem bile yeterli gözlerimin dolması için.. Biz senin kıymetini bildik ama di mi? Çok sevdik seni, üzmedik hiç. Sen de bizi çok sevdin biliyorum. Sayılı görsen de, bir avuç Öykü'yü de çok sevdin. Bu fotoğraf herkese nasip olmaz. Büyük hacı dedem kızımı tutarken, kulağına Öykü ismini fısıldayan büyükbabam. İkiniz de çok değerlisiniz. Zaman zalim. Bazen unutur gibi olabiliriz, hatırımıza gelmeye bilirsin hemen. Üzülme. Hep anlatıcam seni. Ben ne kadar sevdiysem, Öykü de o kadar sevecek adını koyan büyük dedesini. Huzurla uyu büyükbabam..
13/05/2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder