En Süper Benim Çocuğum

Hani sürekli "Benim çocuğum 2 aylıkken yürüdü, 8 aylıkken 3 dil konuşuyordu" şeklinde böbürlenen bir güruh var. Çocukların er ya da geç kazanacakları temel insani özelliklerin zamanıyla bir üstünlük kazandıklarını düşünürler. Hatta kıyas yaparak henüz yürümeyen, konuşmayan bebeklerin annelerini, üzülecek bir durum olmadığı halde incitmekten zevk alırlar. Bu annelerin hırsları, okul çağıyla birlikte katlanarak artar. Akıl ve ruh sağlığı için bu kişilere kulakları tıkamak lazım.
Aynı güruh, "Emeklemeye başlasın da bir gör, yürümeye başlayınca ooof of, hele bi konuşsun, susmuyorlar bi daha" diye alttan alttan gerilim vermeye de bayılır. Övün övün, korkut. Güzel spormuş. Anneliğin kitabını da 5 kere filan yazmışlardır zaten. En iyi onlar, en mükemmel onlar.
Aman neyse. Yine darlandim. Bebeği minik olan anneler ve anne adayları... Her geçen dönem bir öncekinden daha eğlenceli. Emeklediğinde çok rahatladim, yürümeye başladiğinda oh dedim. Şimdi derdini anlatabiliyor ve bildiğini bile bilmediğim kelimeleri kullanarak sohbet etmek paha biçilemez💜
Tabi ki her dönemin zorluklari var; ama göz korkutmaya gerek yok. Çocuklardan değil, yaşadığımız dünyadan korkalım. Korkutucu olan çocukların evin altını üstüne getirmesi, yemek yememesi, enerjimizi tüketmeleri değil; birlikte yaşamak zorunda olduğu insanlar. O insanlardan korkun ve amacımız o insanlardan olmamak, çocuklarimizin onlara benzememesi olsun...

22/08/2017