Bugün parkta grup halinde oyun oynayan çocukların yanına, oldukça yaşlı bir adam geldi. Ben de yere oturdum izliyorum. Hepsine yaklaşıp gülerek bir şeyler söyledi. Sonra Öykü'ye anlamsız bir şekilde telefonunu uzatıp "gel, al, gel hadi, al" dedi. Öykü suratını buruşturup kafasını sallayarak kucağıma geldi hemen. Adam bu sefer az ileride bisikletine binen 3 yaşlarında bir erkek çocuğunun yanına gitti. Bisikletini tutarak "Hadi gel gidelim mi, bu tarafa mı gidelim" gibi şeyler söyledi. Bir yandan da yanağına, burnuna dokundu. Kalbim sıkışarak hem onları izledim, hem olaydan habersiz sohbet halinde olan çocuğun annesine baktım, belki göz göze geliriz diye. Görmedi. Kenardaki kadınlar da gözlerini ayırmadan adamı izliyordu. Çocuk huzursuzlanınca adam kısa bir süre daha oyalanıp az ilerideki banka oturdu. Neyi bekledim, neden bekledim bilmiyorum. Ama adam biraz daha dursaydı çocuğu oradan çekip alacaktım. Belki bu kadarına bile müsade etmemeliydim. Yoksa aman yaşlı başlı adam çocuk seviyor işte diye mi düşünmeliydim sadece?
İçim o kadar nefret dolu ki! Nasıl bu hale geldik? Her gün bir Ceylin'in, bir Irmak'ın acı haberini alıyoruz. O küçücük, tertemiz bedenlerine yapılan iğrençlikleri okuyoruz. Kim bilir her gün kaç cocuk cinsel istismara, tecavüze uğruyor da ruhumuz bile duymuyor! Bunları yapanlar da komşu, akraba, aman yaşlı başlı dede dediğimiz insanlar. Öyle iğrenç bir hale getirdiler ki her şeyi, en yakınımızdakilere bile güvenemiyoken, parktaki dedeye mi anlayışla bakalım?
Kızımın sıcakkanlı bir insan olmasını istesem de, yabancılara yüz vermediğinde mutlu oluyorum. Çünkü hepsi potansiyel pedofili, katil, sapık! İçimizdeki masumiyeti öldüren her şeyin, herkesin Allah belasını versin. Çocuklar acı çekerken sessiz kalan, göz yuman, üstünü örtenlerin daha çok belasını versin. Masum insanlara şüpheyle yaklaşmamıza sebep olan, buna zerre kadar katkısı olan herkes kan kusarak gebersin! O pislik ellerinizi, gözlerinizi, düşüncelerinizi çekin çocukların üzerinden! Ya da defolun gidin bu dünyadan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder