Eyvah, Hamileyim!

Eyvah, hamileyim! Evliliğimizin ilk yılı. Eniştenizgille 7 sene kaçak göçek yaşadıktan sonra, artık her şey legal. Özgürlüğün zirvesinde, eğlence hayatının dibindeyiz. 835736 tane bekar arkadaşımızın arasında tek evli çift olarak adeta çılgın üniversite hayatı yaşıyoruz. 52 kişi bir evde sabahlamaca, saykodelik festivaller.. Tabi bu arada her sabah öğretmen kişiliğimden ödün vermeyerek ilim dağıtmaya devam ediyorum. Açlığa ve sabah erken kalkma uykusuzluğuna hiç dayanamam. Elim ayağım salar, titreye titreye işe giderim. Yine bir süre böyle devam ettim. Seneee 2.dönemin başı. Benim bu el ayak salmaları gün içinde de olmaya başladı. Şeker hastası yaşlılar gibi pelteye dönüveriyorum. Hafif baş dönmeleri de bonusu. Konduruyor muyum? Tabi ki hayır. Regl dönemleri düzenli olan bir insan olmadım asla. En son ne zamanmış, kaç ay geçmiş fikrim olmaz genelde. Ama bu sefer kafama takıldı. En sonuncu yüz yıl önceydi gibi geliyordu çünkü.. Sonra beni bir telaş sardı. HAMİLELİK BELİRTİLERİ ENTER İnternette gözü dönmüş bir halde okudum hepsini. Yoksa? Yok canım. Saçmalama. Ben titrek tittrek yaşamaya devam ederken, Musti'ye "test alalım" dedim. "Yuh ne alaka" dedi. "Ya bi'şey yok, içim rahatlasın" dedim. Gecenin bir körü, ben evde, Musti barda. Kendimi bir dizi sahnesinde hissederek testi elime aldım. Malum, çişle çalışıyor bunlar. İşemek gerek. Daha çişim bitmeden ŞAK diye beliren çift çizgiyle ben ŞOK!. EYVAH! HAMİLEYİM! Dizlerimin titremesinden, tıkanan nefesimden işemem Mors alfabesine döndü. Elimdeki teste hipnotize olmuş gibi bakarak işedim, işedim. 3 yıl işedim sanırım. Nihayet bitince, elimde test evde turlamaya başladım. O öleceğini düşündüğün andaki film şeridi beynimde dönüyordu. Fotoğrafını çekip Musti'ye attım. SAÇMALAMA dedi. "Yanlış olabilir, bi test daha al" dedim. Bir bardak viskiyi dikip eve ışınlandı. Adrenalin patlamasıyla 2. testi de yaptım. Gerçekten mi? Hamile miydim şimdi ben? Bundan sonra ne olacak? Ama içki içtim ben çok? Sigara? Ya bebeğe bi'şey olduysa? Sanırım annelik duygusu, bu haberi aldığın ilk anda yerleşiyor insanın kalbine. HAYATIM ASLA ESKİSİ GİBİ OLMAYACAK teması baskın görünse de, alt metinde ACABA SAĞLIKLI MI sorusu yiyor seni içten içe. Dayanamadık, aileler hariç bütün arkadaşlarımızı aradık o gece. Ailelere kan testinden sonra haber verecektik. Yine endişe. EYVAH HAMİLEYİM! Ama YA DEĞİLSEM? Bu kadar çabuk mu alışıyor insan anneliğe? Kan testi, ultrason.. 7 haftalık hamileymişim. Yuh dedim. Az daha sıksam doğurunca öğrenecektim hamile olduğumu. Olsun, 9 ayın 2'si anlamadan geçip gitmişti bile:)